مؤلفه های ارزش گذاری به بدن در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه: بیماری سندرم تخمدان پلی کیستیک (polycystic ovary syndrome یا pcos) می تواند باعث کاهش کنترل بر بدن و احساس بی ارزشی و ناامنی و در پی آن سبب ایجاد تصویر ذهنی منفی و درجاتی از ناامیدی، بدبینی و پایین بودن اعتماد به نفس در شخص گردد. پژوهش حاضر با هدف، تعیین مؤلفه های ارزش گذاری به بدن در زنان مبتلا به pcos و مقایسه آن در زنان کمتر و بالاتر از 30 سال انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 100 زن مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک که به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شده بودند، در شهر تهران و طی سال های 92-1391 انجام گردید. داده ها توسط پرسش نامه ارزش گذاری به بدن جمع آوری شد و از طریق آزمون آماری independent t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0 > p به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره کل ارزش گذاری به بدن زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک 51/3 ± 64/31 به دست آمد. خرده مقیاس های جذابیت جنسی 55/0 ± 57/2، احساس راحتی نسبت به بدن 50/1 ± 54/7، مقایسه بدن خود با بدن سالم 99/1 ± 11/11 و جذابیت جنسی از نظر خود و دیگران 64/1 ± 85/7 محاسبه شد. بین میانگین و انحراف معیار نمره کل ارزش گذاری به بدن و نمرات خرده مقیاس ها در دو گروه مورد مطالعه اختلاف معنی داری وجود نداشت. استنتاج: اگرچه به نظر می رسد نمره کل ارزش گذاری به بدن در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک در حد متوسطی قرار دارد و تفاوتی از این نظر بین دو گروه سنی 30 > سال و 30  سال وجود ندارد، اما چگونگی تأثیر این بیماری بر تصویر ذهنی فرد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک از بدن خود، نیاز به انجام مطالعات مقایسه ای وسیع تری دارد.